Zo ontstond er in de beginjaren van het casino op een drukke zaterdagavond een heftig meningsverschil tussen een Chinese gast en een chef van de Franse Roulette over Passe.
De gast claimde honderd gezet te hebben op deze kans en eiste zijn geld. De chef daarentegen besliste dat een andere gast eigenaar was van de inzet en dus ook van de winst. Er waren weliswaar in die tijd nog geen camera's in de speelzaal, maar de croupiers hadden gezien dat een ander had gezet.
De Chinees liep rood aan van woede en eiste op hoge toon in gebrekkig Nederlands zijn geld. Zijn gebrek aan duidelijke communicatie duwde hem steeds dieper in een woedende machteloosheid.
De chef bleef volharden dat het niet zijn inzet was geweest.
In opperste vertwijfeling keek de Chinese gast woedend rond en sprong op tafel. Hij ging bovenop Passe zitten!
"Ikke geen geld ikke wil blijf zitten hier!"
De consternatie was enorm. Niet alleen onder de tafelmedewerkers, maar ook onder de gasten die hun jetons door het woeste gedrag door de lucht zagen vliegen of onder de Chinees geplet zagen worden.
Chasseurs en zaalchefs kwamen op de speeltafel afgevlogen. Ook de toenmalige Security was op volle sterkte aangerukt.
Wat men ook zei of deed, de man was met geen mogelijkheid van Passe af te krijgen.
Natuurlijk was lijfelijk geweld uit den boze. En de zaalleiding stond te midden van het tumult met de handen in het haar.
Toen verscheen er heel onopvallend een Chinese gast. Een keurig heer die niets zei. Hij liep op de Chinees af die op tafel zat. Hij fluisterde wat in zijn oor en liep weer rustig weg.
De Chinees op Passe verstijfde en stond op. Buigend en met veel excuses verliet hij de tafel en meteen het casino.
Tot op de dag van vandaag weten we niet wat hem is toegefluisterd.
Wat we wel weten, is dat de Chinese gast die hem benaderde iets heel hoogs was in een 'Triade'. Een soort Chinese Maffia.
Het Decolleté
Op een doordeweekse avond ontstond er tumult op een van de Black Jacks. Een gast, diep in de tachtig, had met een snoekduik de vrouwelijke dealer vol in haar rijke natuur gegrepen. En liet niet meer los.
De toegesnelde zaalchefs hadden de grootste moeite het hijgende mannetje te kalmeren en van de tafel weg te krijgen.
De dealer werd overstuur op pauze gestuurd.
"Ik weet niet wat me overkwam... Ik kon het niet meer aan... De hele tijd was ik gefixeerd op haar borsten... Ik schaam me diep," snikte het mannetje.
Met een 'Entreeverbod' werd hij naar huis gestuurd.
Na die avond maakten tal van dealers het decolleté van hun jurk wat minder diep door het wat in te stikken.
Het was een van de eerste casinojurken, waarvan iedereen toch al vond dat hij meer etaleerde dan bedekte.
De Boudin
Met een woest gebaar sloeg op een avond een gast, die helemaal was doorgedraaid, de complete Boudin van tafel. De plakken en jetons vlogen door de lucht alsof het opgeschrikte vogels waren.
Verstard en vol ongeloof staarden de croupiers naar de lege plek waar een seconde eerder alles zo netjes en ordelijk had gestaan.
De gasten wisten er wel raad mee. Uiterst behulpzaam begon iedereen te helpen om alles op te rapen.
"Alstublieft chef, hier heb ik een aantal tientjes." zei een oud dametje en stak haar rechterhand uit.
"En in uw linkerhand zie ik nog wat vijftigjes en honderdjes mevrouw," wees de chef.
Met een zekere aarzeling werden ook die overhandigd.
De schatting was, dat op zo'n tienduizend na, alles uiteindelijk weer terug was gekomen.
Opvallend was wel dat bij de sluiting van het casino veel mensen afwachtend en nerveus bij de kassa's zaten...