De Barones

Niet allemaal James Bond
of Miss Holland.
De gasten die het casino binnenkomen zijn niet allemaal als James Bond of Miss Holland. Sommigen hebben op hun levenspad een lichte beschadiging gekregen of een bepaalde tic opgelopen.

Ze voelen zich echter nauwelijks bekeken in het casino vanwege die merkwaardigheden of tics. Ze worden door het personeel in hun waarde gelaten. Zolang ze zich rustig gedragen en netjes hun spel spelen.

De casinogasten valt het trouwens nauwelijks op. Die zijn vaak zó gefocust op hun spel dat ze het niet eens in de gaten hebben als er een chimpansee naast ze aan tafel speelt. Zolang die maar niet in de weg zit en hun geluk verstoort.

Een paar van de gasten met hun merkwaardige tics sprongen er uit. En zijn in mijn geheugen blijven hangen...

Barones Van Pallandt
Beroemde modehuizen.
Zij was een dame van tegen de 70 en duidelijk van oude chique adel. Ze had een keurig verzorgde coiffure en dure haute couture kleding van de beroemde modehuizen uit de 60/70-er jaren, waarbij het geheel werd gecompleteerd door smaakvolle sieraden die een klein fortuin vertegenwoordigden. Barones van Pallandt straalde stijl en allure uit.

Ze bezocht regelmatig het casino en speelde meestal Franse Roulette met gemarkeerde vijfjes. Rode, welteverstaan. Anders maakte ze helemaal geen kans om te winnen, vertelde ze.

De charmante vrouw, die rustig haar spel speelde en niemand last bezorgde had echter één tic: ze schudde om de paar seconden met haar hoofd. Alsof ze nee schudde. Een vrij onschuldige neurologische aandoening.

We waren aan haar tic gewend en ook haar medespelers viel het niet meer op. Alleen als er een nieuwe jonge collega aan tafel verscheen die mevrouw niet kende, leidde het soms tot hilarische situaties. Zoals die middag bij Nico* die koud een paar weken aan de Franse Roulette werkte.

Met een schuin oog keek op een zeker moment een van Nico's oudere collega's aan tafel naar de chef en knipoogde. De chef wist gelijk hoe laat het was.

En toen gebeurde het: de Barones wilde vijfjes wisselen.

De oudere collega fluisterde Nico toe: 'Vraag maar aan mevrouw of ze gemarkeerde vijfjes wil.'

Nico stelde haar die vraag, waarop mevrouw met haar hoofd schudde. Prompt werden haar gewone vijfjes toegeschoven.

Mevrouw maakte meteen duidelijk dat ze gemarkeerde vijfjes wilde en geen gewone.

Verbouwereerd keek Nico haar aan.
'U schudde toch nee toen ik u dat vroeg?'
De Barones schudde nee.
Geïrriteerd haalde Nico de vijfjes terug. Hij voelde zich een beetje voor schut zitten.

Gemarkeerde vijfjes.
'Vraag maar aan mevrouw of ze rode gemarkeerde vijfjes wil,' fluisterde de collega hem opnieuw toe.

Nico had nog steeds niets in de gaten.

'Wilt u rode gemarkeerde vijfjes?'
Mevrouw schudde haar hoofd.
Er werden haar door Nico blauwe gemarkeerde toegeschoven.
De Barones protesteerde met een geagiteerd hoog stemmetje: 
'Ik wil róde!'
Vertwijfeld keek Nico naar zijn collega.
'Ik word er gek van. Ze schudde nee, wat wil ze nou?!'

Dat was het moment dat de chef ingreep en bromde: 'Geef mevrouw rood gemarkeerde! Hou op met al dat gedoe!'

Nico's collega's aan tafel proestten het uit. Ook sommige zaalassistenten en gasten die het spelletje meekregen konden hun lachen niet houden.

De Barones accepteerde vol ongeduld de wissel en vroeg de chef om even te wachten met draaien. Dan kon ze haar nummers nog snel uitzetten.

De grap met de Barones werd later nog weleens herhaald. Ook dan weer met een jonge croupier als slachtoffer.

En Barones Van Pallandt? Ja die had wel die tic, maar was niet gek en bezat gelukkig ook een flinke dosis humor. Ze wist wat er gebeurde en had geen enkele moeite met de grappen rondom haar persoon.

Haar favoriete Kopke port.
Wat haar vooral zeer mild stemde was dat ze van de tafelchef een paar glaasjes van haar favoriete port aangeboden kreeg. Die zouden bij de bar straks als een soort verontschuldiging op haar staan wachten.

Toen ze uitgespeeld was zag je haar glunderend aan de bar van haar favoriete Kopke port nippen. Genietend van de casinosfeer en de spannende gezelligheid. Vaag glimlachte ze om de grap die men had uitgehaald met die jonge croupier.

Haar blik zocht de gulle gever van de port. Stiekem hief ze haar glaasje en proostte samenzweerderig naar de tafelchef van Nico...


*Vanwege de privacy zijn andere namen gebruikt.