Guns & Games


Ik heb in al die jaren van alles meegemaakt in de speelzaal: Mensen die elkaar te lijf gingen, spelers die croupiers schoffeerden, zaalchefs die op hun gezicht werden geslagen, complete boudins die van tafel geveegd werden, interieur dat vernield werd... maar nooit zijn er wapens getrokken.



Hoewel er zich op bepaalde momenten in de speelzaal meer dan tweehonderd jaar gevangenisstraf bevond, is er van wapengekletter nooit sprake geweest. Zelfs al liepen de emoties hoog op. En waren er in het casino wellicht meer wapens aanwezig dan in de film The Godfather.

Op een zekere middag ontstond er enorme commotie onder de dealers.

Die middag waren er Israëlische sporters in huis. Ze waren naar Nederland gekomen om te trainen en wat oefenwedstrijden te spelen.

De boog kon echter niet altijd gespannen staan. Af en toe wilden de sportmensen ook wel eens even ontspannen. Helaas was dit gezien hun Israëlische nationaliteit niet zo eenvoudig. Aan alle kanten loerde het gevaar voor hen. Men kon niet voorzichtig genoeg zijn met hun veiligheid.

Ontspannen  een spannend spelletje spelen.
Het Nederlandse casino was daarom een goede optie om een gezellige middag door te brengen. In een beveiligde omgeving die goed te overzien was kon men zonder zorgen ontspannen en tegelijkertijd een spannend spelletje spelen.
De sporters kwamen een paar keer per jaar langs. Ze speelden meestal BlackJack. Voor de meeste casinomedewerkers waren het gewone sportieve gasten.

Slechts een paar mensen waren op de hoogte van de veiligheidsmaatregelen rond deze Israëli's.

De middag was nog maar een paar uur jong toen een BJ-dealer met een wit gezicht en doodnerveus haar tablemanager in de pit vertelde:
'Chef, er zitten een paar duistere types aan mijn tafel. En ze hebben revolvers bij zich! Ik zag het toen ze naar voren bogen om te zetten. Ze zitten onder hun jasje!'

De TM stelde haar gerust en zei dat er in al de casinojaren nog nooit met wapens gezwaaid was en dat ze rustig met pauze kon gaan. Hij beloofde het meteen te checken.

'I'm so sorry!'
Voorzichtig en discreet om vooral geen opwinding te veroorzaken vanwege de revolvers, ging de TM naar de betreffende BJ-tafel.

Al snel kreeg hij in de gaten wat er aan de hand was. Het waren Israëlische beveiligers die rustig BJ zaten te spelen. Ook zij konden zich een beetje ontspannen in de veilige casinospeelzaal.
En inderdaad, als een van hen zich naar voren boog aan de BJ-tafel om te zetten, viel het jasje soms een beetje open en kon je een revolver in een schouderholster zien.

De TM stapte op een van de Israëlische veiligheidsmensen af en legde voorzichtig het probleem uit. 

De man reageerde geschrokken. 'I'm so sorry!' Hij begreep volledig dat zo'n revolver de dealers en gasten angst aanjoeg. Voortaan zouden hij en zijn collega's hun colbert beter dichthouden zodat er niets te zien zou zijn.

Het verhaal werd met de minuut sterker.
Ondertussen echter had boven in de kantine bij de dealers het 'revolver-verhaal' de ronde gedaan. En zoals gewoonlijk werd zo'n verhaal met de minuut sterker.
'Het was levensgevaarlijk in de speelzaal. Er zaten overvallers, misschien wel terroristen!'

Toen de dealers na hun pauze naar beneden moesten, weigerden ze dat. Ze waren doodsbenauwd dat een van die kerels zijn wapen zou gebruiken als hij doordraaide.
Ze weigerden nog één voet in de speelzaal te zetten.

De emoties liepen hoog op bij de dealers en het kostte meer dan een half uur praten door diverse leidinggevenden voordat men voorzichtig overtuigd raakte dat de mannen aan de BJ echte professionals waren. En ze alleen maar de sporters uit Israël beschermden.
Uiteindelijk gingen de dealers schoorvoetend naar de speelzaal.

Op zeker moment moest een dealer haar collega aan de 'gevaarlijke' BJ-tafel aflossen. Ze stond, ondanks alle geruststellende woorden, met knikkende knieën te wachten.


De collega die afgelost werd wenste de gasten zoals gebruikelijk nog veel succes.

Ze stond op en wilde net weglopen, toen ze zich omdraaide en in het oor van haar collega fluisterde: 'Kijk uit voor die kerels op box 3 en 5, ze hebben wapens. Ze zitten dik in het verlies en zijn enorm opgewonden. Er hoeft maar dát te gebeuren...'

Ze wilde haar collega een beetje op stang jagen en was zich niet bewust van de commotie kort tevoren. Met een vette grijns keek ze nog even om en verliet de pit om op pauze te gaan.

Haar collega kreeg, stijf van angst en met trillende handen, bijna geen kaart meer op tafel.